July 3 : St: Thomas Day

A Blessed and Happy St. Thomas Day to all! St. Thomas Day is celebrated on July 3rd by the believers of Malankara Orthodox Church which was founded by St. Thomas the Apostle.

St. Thomas is also known as ‘Didymus’ which means ‘twin’ and also ‘Judea’. Thomas is the Aramaic translation of the Greek work Didymus. It was because two fingers on the hand of St. Thomas were joined that he received this name. Another tradition claims that it was because he was born as the twin brother of Adai. We do not have much historical records about the life and work of St. Thomas. It is in the Gospel according to St. John that we get a glimpse of the personality of St. Thomas.

After the resurrection of our Lord, St. Thomas evangelized around Palestine. After this he was sent to India. He arrived as the architect of the palace of King Gondaphorus. A merchant by the name of Abannis also accompanied St. Thomas. We see evidence for all this in the ancient document of Acts of Judas Thomas. Evidence is available in the present day which demonstrate that Gondaphorus was a historical figure. Coins bearing the name of this king has been found in Punjab during the 19th century. Scholars argue that Gondaphorus is the Parthian king who governed the territories of present day Afghanistan, Beluistan, and Punjab. If we accept this we would need to assume that St. Thomas did his mission work in the Northern parts of India. However the ancient Christian churches are not present there.

After St. Thomas laid the foundation for the church in Kerala, he traveled as far as Malacca, and China to spread the gospel. He returned to India and became a martyr at Mylapore. In spite of the lack of evidence, the presence of the historical church in Kerala gives credibility to this claim.
In St. John’s Gospel a serious place is given to St. Thomas. In the other gospels, with the exception to the lone mention among the list of the twelve apostles, St. Thomas is not mentioned.
We receive the picture of a brave apostle from the portrayal in St. John’s gospel. In the days following the resurrection of our Lord, when the other apostles hid themselves in the upper room, St. Thomas was brave enough to be outside.

In Greek drama there is a technique of introducing an insignificant character in order to introduce a twist in the plot and a message. St. Thomas holds such a place in the gospel of St. John. St. Thomas makes his bold presence felt thrice in the gospel of St. John. St. Thomas’ proclamation prior to the raising of Lazarus is notable. He encourages his fellow disciples and says boldly says, “Let us also go so that we may die with him” (St. John 11:16). The ultimate goal for all Christians is to die and resurrect with Christ. This courage is what the bold St. Thomas proclaims.
On another occasion a question posed by St. Thomas creates the setting for the Lord to reveal a great truth. To the question of St. Thomas that “How can we know the way?”, Jesus responds by his most famous proclamation, “I am the way, the truth, and the life (St. John 14:6). The foundational thought of Christianity is revealed in this statement.

Thirdly St. Thomas’ proclamation of faith stands as the ground for all confessions of faith. When St. Thomas confesses Jesus as “My Lord and my God” (St. John 20:28) he stands as the representative of all believers. While the disciples were content with seeing the risen Lord, St. Thomas publicly expressed the desire to touch the risen Christ.

Orthodox Christians living outside India can be proud that they are the heirs of the great St. Thomas Tradition. The bright light of the gospel has begun to dim in the Western world. The immigrant community living outside Kerala must take up the torch handed to them by the great Apostle St. Thomas. This community has to act as a beacon of hope in the Western world just as St. Thomas courageously served with his life two thousand years ago.
May the intercession of St. Thomas guide us all!

Sincerely in Our Lord

പത്രോസ് മാർ ഒസ്താത്തിയോസ്

മലങ്കര സഭയിലെ സ്ളീബാദാസ സമൂഹ സ്ഥാപകനും സാമൂഹിക പരിഷ്കര്‍ത്താവും മലബാര്‍ ഭദ്രാസനത്തിന്റെ പ്രഥമ മെത്രാപ്പൊലീത്തയുമായിരുന്ന മൂക്കാഞ്ചെരിൽ പത്രോസ് മാർ ഒസ്താത്തിയോസ്.

ഓർമ്മ പെരുന്നാൾ Nov - Dec 2013

"ആചാര്യേശാ മശിഹ കൂദാശകളര്‍പ്പിച്ചോ-
ശ്രേഷ്ടാചാര്യന്‍മാര്‍ക്കേകുക പുണ്യം നാഥാ സ്തോത്രം"

1. അഭി.ജോസഫ് മാര്‍ ദിവന്നാസിയോസ് (പുലിക്കോട്ടില്‍ ഒന്നാമന്‍)  തിരുമേനിയുടെ 197 മത്  ഓര്‍മപെരുന്നാളും പൗലോസ്‌ മാര്‍ ഗ്രിഗൊറിയോസ്  തിരുമേനിയുടെ 17 മത്  ഓര്‍മപെരുന്നാളും കോട്ടയം പഴയ സെമിനാരിയില്‍ നവംബര്‍ 23 , 24 തീയതികളില്‍.

2. പൌരസ്ത്യ  കാതോലിക്കായും മലങ്കര മെത്രാപ്പോലീത്തായും ആയിരുന്ന പരിശുദ്ധ ബസേലിയോസ് ഔഗേന്‍ പ്രഥമന്‍ ബാവായുടെ 37-മത് ഓര്‍മ്മ പെരുന്നാള്‍ ഡിസംബര്‍ 7, 8 തീയതികളില്‍ ദേവലോകം കാതോലിക്കേറ്റ് അരമന ചാപ്പലില്‍ ആചരിക്കും

3. നി.വ .ദി .ശ്രി. മാത്യൂസ്‌ മാര്‍ ബര്‍ന്നാബാസ് മെത്രാപ്പോലീത്താ തിരുമനസ്സിലെ ഒന്നാം ശ്രാദ്ധപെരുന്നാള്‍ ഡിസംബര്‍ 7,8,9  തീയതികളില്‍.

4. പത്തനംതിട്ട ബേസില്‍ അരമനയില്‍ കബറടങ്ങിയിരിക്കുന്ന ദാനിയേല്‍ മാര്‍ പീലക്സിനോസ് മെത്രാപോലീത്തയുടെ 21 - മത്  ഓര്‍മ്മപെരുന്നാള്‍ ഡിസംബര്‍ 9 -13 തീയതികളില്‍.

5. മലങ്കര ഓര്‍ത്തഡോക്സ് സഭയുടെ നിരണം ഭദ്രാസന മെത്രാപ്പോലീത്തയും മൌണ്ട് താബോര്‍ ദയറായുടെയും വിദ്യാഭ്യാസ സ്ഥാപനങ്ങളുടെയും സ്ഥാപകാദ്ധ്യക്ഷനുമായിരുന്ന തോമാ മാര്‍ ദീവന്നാസ്യോസ് മെത്രാപ്പോലീത്തായുടെ 41 മത് ശ്രാദ്ധപെരുന്നാളും, ദയറാ അംഗവും മദ്രാസ് ഭദ്രാസന മെത്രാപ്പോലീത്തയുമായിരുന്ന സഖറിയ മാര്‍ ദീവന്നാസ്യോസ് മെത്രാപ്പോലീത്തയുടെ 16 മത് ശ്രാദ്ധപെരുന്നാളും സംയുക്തമായി പത്തനാപുരം സെന്റ് സ്റീഫന്‍സ് മൌണ്ട് താബോര്‍ ദയറാ ചാപ്പലില്‍ ഡിസംബര്‍ 2, 3 തീയതികളില്‍ ആചരിക്കും.

6.ഡൽഹി മെത്രാസനാധിപനായിരുന്ന കാലം ചെയ്ത ഇയ്യോബ് മാർ പീലക്സിനോസ് മെത്രാപോലീത്തായുടെ 2 മത് ശ്രാദ്ധപെരുന്നാൾ, അദ്ദേഹം കബറടങ്ങിയിരിക്കുന്ന പത്തനാപുരം മൌണ്ട് താബോർ ദയറായിൽവച്ചു നവംബർ 19, 20 തീയതികളിൽ   

Alvares mor Julius and Brahmawar mission

"ആചാര്യേശാ മശിഹ കൂദാശകളര്‍പ്പിച്ചോ - 
ശ്രേഷ്ടാചര്യന്നേകുക പുണ്യം നാഥാ സ്തോത്രം"

Who is Mor Julius Alvares
H.G. Alvares Mar Julius was ordained as a Priest of Catholic Order in 1869.He born on 29th April 1836 in the region of Goa, currently a State of Indian Republic.As a priest and a staunch freedom fighter of Goa, the eminent personality, Fr. Alvares, served in his land for spiritual and social upliftment of his countrymen for a span of eighteen years during 1869-1887. His philanthropy, patriotism and yearning for freedom from foreign Portuguese yoke, journalistic acumen and his aristocratic birth had won a good number of followers for him in Goa and South Canara. Due to the political and religious constraints of that time in his own region, Fr. Alvares left Goa in 1887, geographically rerouted his mission area and started to concentrate his social and spiritual activities among his folks in Brahmawar.

Brahmawar is a place situated in South Canara near Udippi, which is currently in the Karnataka State of India

After a while of landing to Malankara in 1887, Parumala Mar Gregorios Metropolitan of Malankara Orthodox Church ordained Fr. Alvares to the monastic order of Ramban. On 29 July 1889, Ramban Alvares was consecrated as a Metropolitan with title Alvares Mar Julius at the Old Seminary, Kottayam by Malankara Metropolitan Pulikkottil Mar Joseph Dionysius II and St. Geevarghese Mar Gregorios [Parumala Thirumeni, the first canonized Saint of Malankara]. The newly consecrated Metropolitan Mar Julius was appointed as the Archbishop of India and Ceylon for the diocesan area of outside Kerala of the Malankara Orthodox Church.

Mor Julius in Brahmawar Mission:
Alvares Mar Julius started the Brahmawar Mission at Karnataka in 1888. This mission was started in order to give spiritual leadership and to help them to learn liturgy and catechism of the Church for those people newly joined to the Orthodox Church from the surrounding regions. He was the shepherd of over 5000 faithfuls in Brahmawar who bestowed their allegiance to him. After organizing the community under the able guidance of the Arch Bishop they started the Malankara Syrian Worship and Qurbana. While expanding the services and mission of the Brahmawar Mission, Mar Julius requested help and support to the then Malankara Metropolitan Pulikkottil Thirumeni for appointing a missionary to Brahmawar. Mar Dionysius selected a very dynamic and successful evangelist and orator Rev. Dn. K.J. Alexander Kanianthra to help Mar Julius in the mission work at Brahmawar. Because of his marriage at the age of 20 years to a very young girl of 11 years, the Deacon was also yearning for an out-of-home work. [This type of child marriage was standard prevailing custom in Kerala that time] So Dn. Alexander eagerly accepted the work and went to Brahmawar in 1903 to commence his mission work there. [The first lap of the journey of Dn. K.J. Alexander Kanianthra by all modes of travel including bullock cart was reported in the Malayala Manorama in 1903]

Dn. Alexander was a matriculate from S.B. College, Changanacherry. According to the wishes of the community and his family, he was ordained as a Deacon by H.H. St. Gregorios of Parumala. Further, he joined old Seminary, Kottayam and started learning Syriac and Theology. Dn. Alexander started publishing a magazine on behalf of the Church called ‘Suviseshakan’. To increase circulation and to pursue evangelical work he used to visit and deliver sermons at almost all Parishes in Travancore. In 1902 Dn. Alexander married Achiamma, daughter of Shri Chandy Kunju Marett. [Quoted by Prof. Joseph K. Alexander & Achamma Ammini Joseph]

The peripatetic missionary work of Brahmawar Mission slowly and steadily spread to many places in Karnataka, Andhra and Maharashtra. Dn. Alexander learned the languages of these places, so that he could directly converse with the congregation in their own vernacular language. Bibles in Kannada, Marathi, Telugu and Hindi were found in Achen’s collection of books. The Church continued its mission work by sending priests for the St. Mary’s Church of Milagris and other mission works at Brahmawar. Priests who later served at Brahmawar are: Thumpamon Koshy Achen, Kuriakose Achen, Geevarghese Achen.

A Primary School was started at Brahmawar with donations and from the fund raised by conducting a lottery with help of lay workers like Vettiyil Ms. Annamma of Vakathanam. She was serving among the women in Brahmawar till 1930, when parents called her back for a late marriage. In 1930′s girls from Brahmawar who studied in Primary School were brought for high school education to Balikamadam Girls English High School at Thiruvalla. This practice was continued till the school at Brahmawar was upgraded to a high school. During the short Onam vacation these children were accommodated as honourd guests in Christian houses at Thiruvalla. The author recollect 3 girls each staying in our house at Mepral, probably in 1936 and 1937.

It is this school that has eventually bloomed into a College. Currently there is one Degree College, one Junior College, two U.P School, one English Medium School functioning here. The liturgical services conducted here are in Malayalam, Konkani and Kannada. As part of the Brahmavar Mission there are 5 Churches, which belong to the Madras diocese. Now Rev. Fr. Lazer of Pathanapuram Dayara is in charge of the Institutions at Brahmawar.

As the Anglican Bishop of Bombay gave Dn. Alexander a scholarship to study theology at the Bishop’s College, Calcutta, the Deacon had proceeded to Calcutta for his theological studies. When the St. John’s Church at Mepral was re-opened and Vicar Kanianthra Vathapallil Achen was too old to do the ecclesiastical services, Dn. Alexander was recalled from Calcutta by the Parishners. Thus, the deacon had to return from Calcutta in 1911 without completing his studies. He came to Manglore and Archbishop Alvares Mar Julius ordained him as a priest in 1911.

While at Brahmawar, one Fr. Noronha a Manglorian was his friend and a coworker in the mission field. Many years later Fr. Alexander revisited Brahmawar and God willed so, because that was the date on which his friend Fr. Naronha died. Fr. Norona went and established an out-post of his mission in Thiruchirappally. When this writer was a student there in St. Joseph’s College (1944-48), he visited this small community and their Church. The old priest of that time was another Fr. Norohna who knew this old Fr. Narona. One Mr. Ponniah owner of Ponniah School was a rich member of this community. Later Pathanapuram Dayara purchased the Ponniah School from him.

Archbishop Mar Alvares had ordained two priests and a deacon from Travancore-Cochin area for Malankara Church. Besides Rev. Fr. Kanianthra Joseph Alexander, Rev. Fr. Lukose of Kannamkottu and Rev.Dn. David Kunnamkulam were the ones ordained by Mar Alvares. Fr. Kanianthra Joseph later became a Cor-Episcopa and was the Vicar General [from 1949 till his death in 1955] of the Niranam Diocese of late Thoma Mar Dionysius of Malankara Orthodox Church.

[In 1892, Archbishop Mar Alvares consecrated an American Priest, Joseph Rene Vilatte, a native from Paris, who was titled as Mar Timotheus, Archbishop for the Church of the Mother of God in Wisconsin of the Archdiocese in America, with consent of Jacobite Patriarch H.H. Peter III of Monastery of Sapran at Mardin of the border of Syria and Kurdistan.]

Bishop Mar Alvares was living in the Arch Bishop Palace in Brahmawar and serving the people till 1913. In 1913, he left Brahmawar and went back to Goa for the reason which is unknown. He had to suffer a lot of persecution at the hands of the Portuguese. He spent the rest of his life for collecting food for the poor people in Goa. His Grace Entered into eternal abode on 23rd September, 1923 at Ribandar, Panji, Goa and interred mortal remains in Goa. It is true that some research at the initiatives of late H.G. Philipose Mar Theophilus and H.H. Basalios Marthoma Mathews I prompted Rev. Fr. K.M. George and Rev. Fr. T.E. Issac, the then parish priest at Goa, to fish out the location of the burial. The tomb of Alvares Mar Julius was discovered on January 1, 1967 from St. Inex Municipal Cemetery, Panji, Goa by H.G. Mathews Mar Athanasios. The Holy Relics were translated from St.Inex Cemetery to St. Mary’s Orthodox Church, Panji by Philipos Mar Theophilus on October 5, 1979 

ഓശാന പെരുന്നാളിനെ വരവേൽക്കാനായി

കൈകളില്‍ കുരുത്തോല പിടിച്ച് ക്രൈസ്തവർ ഓശാന പെരുന്നാളിനെ വരവേൽക്കാനായി ഒരുങ്ങി. ഇനി ലോകം പീഡാനുഭവ വിശുദ്ധിയിലേക്കും ഉയിർപ്പിന്റെ പ്രത്യാശയിലേക്കും. യേശുവിന്റെ സഹനത്തിന്റെ ആഴം മനസ്സിലാക്കുന്ന കുരിശു മരണത്തിനും മാനവകുലത്തിന്റെ പ്രത്യാശയുടെ അടയാളമായ ഉയിര്‍പ്പു പെരുന്നാളിനും ഇനി ആഴ്ചയൊന്ന് ബാക്കി. ഈ വർഷം മാർച്ച്‌ 25, ഓശാന തിങ്കളാഴ്ച വരുന്നതിനാൽ എല്ലാ പള്ളികളിലും ദൈവ മാതാവിന്റെ വചനിപു െരുന്നാൾ കൊണ്ടാടും, തുടർന്ന് പീഡാനുഭവ ആഴ്ച ആരംഭിക്കും.

ഈസ്റ്ററിന്റെ തൊട്ടുമുമ്പത്തെ ഞായറാഴ്ചയാണ് ഓശാന ഞായര്‍. ഇംഗ്ലീഷില്‍ Palm Sunday എന്നാണ് ഈ ആഘോഷം അറിയപ്പെടുന്നത്. യേശു ജറുസലേം ദേവാലയത്തിലേക്ക് യാത്ര ചെയ്തതിന്റെ ഓര്‍മ്മയ്ക്കാണ് ഓശാന പെരുന്നാള്‍ ആഘോഷിക്കുന്നത്. കേരളത്തിലെ വിവിധ സഭകളിലെ ക്രൈസ്തവർ വ്യത്യസ്ത രീതികളിലാണ് ഓശാന പെരുന്നാള്‍/ /ആഘോഷികുന്നത്. മലങ്കരസഭയിൽ കേരളത്തില്‍ കുരുത്തോലയേന്തിയുള്ള പ്രദിക്ഷണം പെരുന്നാളിന്റെ പ്രധാന ചടങ്ങാണ്. യേശുദേവന്‍ കഴുതപ്പുറത്ത് ജെറുസലേമിലെ തെരുവീഥികളിലൂടെ സഞ്ചരിച്ചപ്പോള്‍ ജനങ്ങള്‍ ഒലിവിലകളും ഈന്തപ്പനയോലകളും കുരുത്തോലകളും വീശി എതിരേറ്റതിന്റെ ഓര്‍മ്മ പുതുക്കുന്ന വലിയ അനുഭവമാണ് ഈ പ്രദിക്ഷണം. പ്രദിക്ഷണത്തിൽ പാടുന്ന പാട്ടു ശ്രദ്ധിച്ചാൽ ഇത് മനസ്സിലാകും "സൈത്തിൻ കൊമ്പുകളേന്തിയിത പിഞ്ചു കിടാങ്ങൾ പാടുന്നു"

   മലയാളത്തിന്റെ മണമുള്ള പെരുന്നാൾ കൂടിയാണിത്. ഒലിവിലയ്ക്ക് പകരം വിശ്വാസികള്‍ കുരുത്തോലയേന്താന്‍ തയ്യാറായത് സാംസ്‌കാരിക സമന്വയത്തിന്റെ വിശ്വാചാരങ്ങള്‍ തദ്ദേശീയമയി മാറുന്നതിന്റെ ഉദാഹരണമാണ്. പെരുനാളിനോട് അനുബന്ധിച്ച് വിശ്വാസികള്‍ കുരുത്തോലയുമായി ഘോഷയാത്ര നടത്തും. രാവിലെ ദേവാലയങ്ങളില്‍ പ്രത്യേക പ്രാര്‍ത്ഥനയും കുരുത്തോല വാഴ്വും പ്രദക്ഷിണവും നടക്കും  ഓശാന ഞായറിന് പള്ളിയിലെത്തുന്നവര്‍ക്ക് പട്ടക്കാരൻ     ഈ വാഴ്ത്തിയ കുരുത്തോലകൾ  നല്‍കുന്നു. കുര്‍ബാന കൈക്കൊള്ളുന്നത് കൈയില്‍ കുരുത്തോലയേന്തിയാണ്. "ഓശാനാ" എന്നാലപിച്ചുകൊണ്ട് പള്ളിപ്രദക്ഷിണവും നടത്തുന്നതും കുരുത്തോലയേന്തിയാണ്. വീട്ടിലേക്ക് പോകുമ്പോള്‍ കുരുത്തോലയും കൂടെ കൊണ്ടു പോകുകയും അത് വീട്ടിൽ സൂക്ഷിച്ചു വയ്ക്കുകയും ചെയ്യും.

വാഴ്ത്തി കിട്ടിയ കുരുത്തോല കത്തിച്ച് ചാരമാക്കി, ഔഷധമായി പഴമക്കാർ ഉപയോഗിക്കുമായിരുന്നു. ക്രിസ്തുമസ് ദിനത്തിലെ തീജ്വാല ശുശ്രൂഷക്കു ഈ വാഴ്ത്തിയ കുരുത്തോലയാണ് ഉപയോഗിക്കുന്നത്. കത്തോലിക്ക സഭയിൽ വാഴ്ത്തിയ കിട്ടിയ കുരുത്തോല കത്തിച്ച് ചാരമാക്കി, ആ ചാരം നെറ്റിയിലണിയുന്ന കരിക്കുറി പെരുന്നാള്‍, (വിഭൂതി ബുധനെന്നും ആഷ് വെനസ്‌ഡേയെന്നും ഇതിന് പേരുണ്ട്), കുരുത്തോലയുപയോഗിച്ച് കുരിശിന്റെ രൂപമുണ്ടാക്കി പെസഹ അപ്പത്തിന് മുകളില്‍ വയ്ക്കുന്ന ആചാരം തുടങ്ങിയവയുണ്ട്. എന്നാൽ ഇത് മലങ്കരസഭ തുടരുന്നില്ല.

പെസഹ വ്യാഴം, യേശുദേവന്റെ കുരിശുമരണ ദിനമായ ദുഃഖ വെള്ളി, ദുഃഖശനി, ഉയിര്‍ത്തെഴുന്നേല്‍പ്പിന്റെ ദിനമായ ഈസ്റ്റര്‍ എന്നിവയോടെയാണ് ഓശാനയില്‍ തുടങ്ങുന്ന പീഡാനുഭവ വാരാചരണം പൂര്‍ത്തിയാവുക. യേശുവിന്റെ വിജയയാത്രയെ അനുസ്മരിച്ച് കുരുത്തോലയുമേന്തി നാം ഓശാന പാടുമ്പോള്‍ തങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിലേക്ക് ക്രിസ്തുവിനെ സ്വീകരിക്കുകയാണ്. ഹൃദയ പരിവര്‍ത്തനവും ജീവിത നവീകരണവും ലക്ഷ്യം വയ്ക്കുന്ന പീഡാനുഭവ ശ്രൂഷകളിലേക്ക് അമ്പതു നോമ്പിന്റെ വിശുദ്ധിയോടെ നമുക്ക് പ്രവേശിക്കാം

വാഴുക വാഴുക വാഴുക നീണാൾ

മാർത്തോമ്മാ യുടെ സിംഹാസനമേ 

സ്വർണ സിംഹാസനമേ കനക സിംഹാസനമേ 

രക്ത കണങ്ങൾ കൊണ്ടു പടുത്തൊരു 

രത്ന സിംഹാസനമേ 

വാഴുക വാഴുക വാഴുക നീണാൾ 

കാറ്റും മഴയും വെയിലും മഞ്ഞും 

ഏറ്റു വളർന്നൊരു വല്ലരിയെ 

പോറ്റി വളർത്തിയ തതന്മാരുടെ 

ഊട്ടിമയെന്നു തിളങ്ങി വിള ങ്ങിയ 

കാതോലിക്കേറ്റിൻ  കനക സിംഹാസനമേ 

വാഴുക വാഴുക വാഴുക നീണാൾ 

കടലിൻ കരയിൽ, ഗിരികളിൽ മരുവിൽ 

എവിടെയുമഗ്നി ശാലകളായി 

വിശ്വാസത്താലെരിയും മക്കളു ണ ർന്ന 

മലങ്കര തന്നുടെ രത്ന സിംഹാസനമേ 

വാഴുക വാഴുക വാഴുക നീണാൾ

കര്‍ത്തുശിഷ്യന്‍ മാര്‍ത്തോമ്മാ
ഭാരത സഭയുടെ അപ്പസ്തോലന്‍ 
പൊന്‍കരത്താല്‍ പണിതെടുത്ത 
മലങ്കര എന്നൊരു സമ്പാദ്യം
ഭൂമിയെന്നൊരു ഗോളം തന്നെ 
ഇല്ലാതായി പോയാലും 
ചോര കൊടുത്തും നീര് കൊടുത്തും 
കാക്കും ഞങ്ങള്‍ എന്നെന്നും

മൈലാപ്പൂരിലെ മണ്ണില്‍ നിന്നും 
കാഹളനാദം കേള്‍ക്കുമ്പോള്‍ 
കടലുകള്‍ ഏഴായി ചിതറുമ്പോള്‍ 
ഇടി നാദങ്ങള്‍ മുഴങ്ങുമ്പോള്‍ 
റോമാക്കാരും സിറിയക്കാരും 
സംഭ്രഭമാകും നിമിഷത്തില്‍ 
ഉദയസുര്യ ശോഭയുമായി 
വന്നടുക്കും തിരുമേനി 
ഭാരത സഭയുടെ മോറാനെ
മര്‍ത്തോമയുടെ പിന്‍ഗാമി
മലങ്കര സഭയുടെ അധ്യക്ഷാ
പൗലോസ്‌ ദ്വിതിയന്‍ ബാവായെ
വാഴുക വാഴുക മോറാനെ

മാർച്ച്‌ 17 : വലിയനോമ്പിലെ 6 മത് ഞായർ - സമിയൊ കുരുടൻ / സഭാദിനം

Sixth Sunday: Jesus heals a blind man(Samiyo/ The Blind Man).

On 17 Mar 2013, we celebrate the Sixth Sunday of the Great Lent – The Sunday of the Blind Man who get healed by Jesus on the Sabbath day.

The biblical story of this event is found in the Gospel of St:John 9:1-41:

1  അവൻ കടന്നുപോകുമ്പോൾ പിറവിയിലെ കുരുടനായോരു മനുഷ്യനെ കണ്ടു.
2 അവന്റെ ശിഷ്യന്മാർ അവനോടു: റബ്ബീ, ഇവൻ കുരുടനായി പിറക്കത്തക്കവണ്ണം ആർ പാപം ചെയ്തു? ഇവനോ ഇവന്റെ അമ്മയപ്പന്മാരോ എന്നു ചോദിച്ചു.
3 അതിന്നു യേശു: “അവൻ എങ്കിലും അവന്റെ അമ്മയപ്പന്മാരെങ്കിലും പാപം ചെയ്തിട്ടല്ല, ദൈവപ്രവൃത്തി അവങ്കൽ വെളിവാകേണ്ടതിന്നത്രേ.
4 എന്നെ അയച്ചവന്റെ പ്രവൃത്തി പകൽ ഉള്ളേടത്തോളം നാം ചെയ്യേണ്ടതാകുന്നു; ആർക്കും പ്രവർത്തിച്ചുകൂടാത്ത രാത്രി വരുന്നു;
5 ഞാൻ ലോകത്തിൽ ഇരിക്കുമ്പോൾ ലോകത്തിന്റെ വെളിച്ചം ആകുന്നു” എന്നു ഉത്തരം പറഞ്ഞു.
6 ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞിട്ടു അവൻ നിലത്തു തുപ്പി തുപ്പൽകൊണ്ടു ചേറുണ്ടാക്കി ചേറു അവന്റെ കണ്ണിന്മേൽ പൂശി
7 “നീ ചെന്നു ശിലോഹാംകുളത്തിൽ കഴുകുക” എന്നു അവനോടു പറഞ്ഞു; ശിലോഹാം എന്നതിന്നു അയക്കപ്പെട്ടവൻ എന്നർത്ഥം. അവൻ പോയി കഴുകി, കണ്ണു കാണുന്നവനായി മടങ്ങിവന്നു.

1–2: One day while Jesus was walking with His disciples, they saw a man who had been blind from birth. The disciples asked if he was blind because he had sinned or because his parents had sinned.

3–5: The Savior said that neither the man nor his parents had sinned, that the man was blind so that Jesus could heal him. Then people could see God’s power.

6–7: Jesus made mud out of the dirt and put it on the blind man’s eyes. Then He told the man to wash his eyes.

7 : As soon as the man washed the mud from his eyes, he could see!

8–11: When his friends saw him, they thought that he was someone else. He told them that a man called Jesus had healed him.

13-34: The friends took the man to the Pharisees. The Pharisees asked him how he had been healed. When he told them, they were angry and told him to go away.

35–38: Jesus found the man and asked him if he believed on the Son of God. The man asked who the Son of God was so he could believe in Him. Jesus said that it was He Himself, and the man worshiped Him.

Summary:

Jesus heals a blind man on Sabbath by applying clay on his eyes and asking him to wash his eyes in the pool of Siloam. In this Gospel passage, Jesus tells us, "I am the light of the world".

In this passage we also see the Blind Man professing his faith. He tells Jesus, "Lord I believe." . He proclaims to the Pharisees, "I was blind, but now I see".

Let us also use this day to renew our faith and confess our faith "Lord I believe" and let us proclaim to the world, "I was spiritually blind, but now I see."

ആതമാവിന്റെ അന്ധതയിൽ നിന്നും കാഴ്ച്ച പ്രാപിക്കാൻ നമുക്കു ഒരുമിച്ചു പ്രാർത്ഥിക്കാം ,ഇന്നേ ദിവസം സഭാദിനം കൂടിയണല്ലൊ , പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാം നമ്മുടെ സഭക്ക് വേണ്ടി .പ്രവര്‍ത്തിക്കാം സഭയുടെ കെട്ടുറപ്പിനായി …ഒരുങ്ങാം സഭയുടെ വിശുദ്ധിക്കായി ….ചേര്‍ന്ന് നില്‍ക്കാം പിതാക്കാന്‍മാര്‍ക്കൊപ്പം

Amen!